W Polsce występuje 21 z 810 znanych na świecie gatunków kleszczy. Dorosłe samiczki są długości 3 - 4 mm, natomiast samce mierzą 2,5 mm. Kleszcz, w każdej z trzech faz swego rozwoju, musi raz wyssać krew z człowieka lub zwierzęcia, ażeby móc się rozwijać.
Aktywność kleszczy uzależniona jest od warunków klimatycznych - im wyższa jest temperatura i wilgotność otoczenia, tym aktywność jest dłuższa.
Zwykle rozpoczyna się w marcu/kwietniu i trwa do października/listopada.

Kleszcze mogą zarazić psa boreliozą i zapaleniem mózgu, które jest niebezpieczne również dla ludzi. Dla psów groźniejsza jest zwierzęca choroba babeszjoza, czyli zakażenie pierwotniakiem, atakującym krwinki czerwone.

Najwięcej kleszczy występuje między dwoma różnymi typami roślinności, jak np: brzegi lasów z graniczącymi łąkami, polany, błonia nad rzekami i stawami, zagajniki z zaroślami, obszary gdzie las liściasty przechodzi w iglasty lub odwrotnie albo wysoki w niski, obszary zarośnięte paprociami, jeżynami, czarnym bzem i leszczyną. Kleszcze spotyka się na trawie i w niskich krzakach. Wiszą na źdźbłach trawy i na spodzie liści, z tego powodu są niewidoczne. Lasy iglaste bez trawiastej ściółki są w miarę bezpieczne.

Typowymi miejscami ukąszenia są głowa, uszy, miejsca zgięcia dużych stawów, ręce i nogi. Ponieważ ślina kleszczy posiada właściwości znieczulające, ukąszenie na ogół nie zostaje zauważone.

Aby wyciągnąć kleszcza należy go ująć pincetą jak najbardziej z przodu, wystarczająco mocno żeby pinceta się nie ześliznęła, i lekko naprężając wykręcić.
Należy uważać by nie zgnieść kleszcza, ponieważ można spowodować wyciśnięcie jego zawartości do ciała.

Nie wolno smarować kleszcza masłem, a także wszelkimi innymi środkami, które mogłyby go podrażnić, gdyż zmusza go to do zwrócenia do ciała gospodarza wszystkiego, co zjadł.

Nie ma substancji, która odstrasza kleszcze i powoduje, że nie atakują one psa czy kota. Wszystkie preparaty przeciw kleszczowe gwarantują jedynie, że kleszcz nie będzie pił krwi i w ciągu 48 godzin zginie lub odpadnie. I to wystarczy - zwykle, aby kleszcz przeniósł jakąś chorobę, musi pić krew przez ponad 24 godziny. Dlatego jeśli stosuje się skuteczny preparat, widok kleszcza na psie nie musi martwić. W Polsce jest kilka preparatów, które chronią psy i koty przed kleszczami. Zawarte w nich substancje zabijają kleszcze i są nieszkodliwe dla zwierząt (oczywiście, jeśli są stosowane prawidłowo).

Babeszjoza (piroplazmoza)
Początkowo pies jest nieznacznie osłabiony, co wynika z rozwijającej się anemii i gorączki. Pies może także mieć mniejszy apetyt. Potem choroba rozwija się bardzo szybko - nagle pies całkiem słabnie, ma bardzo wysoką gorączkę, wymiotuje. Dochodzi do uszkodzenia wątroby i nerek - pojawia się żółtaczka, a mocz ma czerwony kolor. Niezbędna jest natychmiastowa pomoc lekarza weterynarii. Bardzo rzadko zdarza się przewlekła babeszjoza. W takim przypadku pies ma, co kilka dni czy tygodni gorączkę, niechętnie je i bardzo szybko chudnie. W takim przypadku rozpoznanie choroby jest bardzo trudne. Objawy choroby, jej nagły początek i odpowiednia pora roku, (kiedy aktywne są kleszcze) są ważną wskazówką dla lekarza. Jednak w celu potwierdzenia choroby niezbędne jest badanie krwi. Oglądając krew pod mikroskopem można zauważyć w czerwonych krwinkach pierwotniaki. Ponadto badanie to pozwala na ocenę stanu wątroby, nerek i określenie jak silna jest anemia. Niekiedy pomocne jest także badanie moczu. Leczenie babeszjozy jest długotrwałe i czasochłonne. Pies musi otrzymywać specjalne leki niszczące pierwotniaki a także kroplówki i leki osłaniające wątrobę oraz nerki. Niekiedy niezbędna jest transfuzja krwi. Często, mimo starań właściciela i lekarza i stosowania odpowiednich leków, wiele zwierząt nie przeżywa. Choroby nie można także wyleczyć całkowicie - po wyzdrowieniu, po jakimś czasie zwykle zdarzają się nawroty, jednak zazwyczaj przebiegają one łagodniej. Dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiedniej profilaktyki - czyli zabezpieczanie psa przed kleszczami.

Borelioza
Występuje u psów bardzo rzadko. Najczęstszym objawem boreliozy są problemy z poruszaniem się, spowodowane silnym zapaleniem wielu stawów. Zaatakowane stawy są obrzęknięte, gorące i bolesne, pies ma gorączkę, nie je, jest apatyczny. Mogą wystąpić problemy z oddychaniem i powiększenie węzłów chłonnych. Jeśli doszło do zapalenia mózgu mogą pojawić się także objawy neurologiczne. W niektórych przypadkach dochodzi także do uszkodzenia serca i rozwoju arytmii i niewydolności krążenia. Rozpoznanie boreliozy jest stosunkowo trudne, ponieważ istnieje wiele chorób stawów, przy których dochodzi o ich obrzęku i bolesności. W diagnozie pomocne są badania krwi, moczu oraz badanie mazi pobranej z zaatakowanych stawów. Leczenie boreliozy polega na stosowaniu antybiotyków oraz środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Zwykle pierwsze efekty leczenia widać już po 2-3 dniach - gorączka spada, pies czuje się lepiej.